9 Sztukę Egipcjanina Mahmuda Ghanima, pt. Al- -muru’a al-muqni’ (Dostateczna rycerskość)[1] wystawioną w 1955 roku uznaje się za początek ruchu teatralnego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Pierwszym tekstem napisanym przez Emiratczyka Sultana Bin Muhammada Al-Qasimi jest sztuka pt. Nihayat Sahyun (Koniec Syjonu, 1958)[2]. Dramat ten, podobnie jak i sztuka wystawiona w 1959 roku, pióra Juma’a Ghariba, pt. al-Islam wa at-ta’awun (Islam i współpraca) wywołały falę demonstracji przeciwko Brytyjczykom. Nihayat Sahyun podejmuje problem konfliktu palestyńskiego, jednocześnie ostro potępiając władze brytyjskie. Sztuka podgrzewa ożywioną debatę na temat przyszłości świata arabskiego oraz roli zachodnich mocarstw w rozwiązywaniu problemów Bliskiego Wschodu. [3] Obie sztuki wystawione zostały w Klubie Ludowym (Nadi ash-Sha’b) w Szardży. Niezwykle istotną rolę w rozwoju i propagowaniu teatru w Emiratach odegrały lokalne czasopisma: ar-Rula, Kawalis i al-Masrah. Większość krytyków związanych z teatrem zgodnie 1. Sztuka ta spotykana jest również pt. Jabir ‘Atharat al-Kiram (nazwa własna) 2. Sztuka ta nosiła również tytuł Wukala’ Sahjun (Agenci Syjonu) 3. ‘Abd Ilah ‘Abd Al-Qadir, Tarikh al-haraka al-masrahiyya fi dawlat al- Imarat al-‘arabiyya al-muttahida 1960-1986, Ash-Shariqa-Abu Dhabi 2007, wyd. II, s. 18-19,
RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy