Antologia dramatów

10 przyznaje, że rozwój współczesnego teatru wiąże się z przybyciem do Emiratów w 1963 roku Irakijczyka Watiqa as-Samara’i. [1] Posiadał on wiedzę o teatrze arabskim i europejskim, którą to dzielił się z młodzieżą emiracką podczas spotkań w kawiarniach. Zainteresowanie okazało się tak poważne, że zapadła decyzja o budowie pierwszego teatru w Emiratach. Inauguracja odbyła się 19 sierpnia 1963 roku podczas, której wystawiono sztukę as-Samari’ego pt. Min ajl waladi (Z powodu mojego syna). Zachęcony sukcesem Watiq as-Samar’i postanowił wystawiać kolejne sztuki swojego autorstwa. Wśród nich było min. przedstawienie al-‘Adala (Sprawiedliwość, 1963). Obserwujący rozwój ruchu teatralnego szejk Dubaju al-Maktum ibn Rashid zaprosił irackiego twórcę do współpracy przy organizacji grupy teatralnej w Klubie Młodzieżowym (Nadi ash-Shabab) w Dubaju. Efektem było wystawienie sztuki Samahini (Wybacz mi) i Khalid ibn al-Walid (nazwa własna). W roku 1969 as-Samar’i przeniósł się do Abu Dhabi gdzie w Nadi al- -Ahli ar-Riyadi przygotował sztuki: Tabib fi al-qarn al- -‘ashrin (Lekarz w dwudziestym wieku) i Mutawwa’ wa Khamis (Pobożni i Khamis). [2] Wszystkie sztuki napi1. Habeeb Ghuloom al-Attar, Theatre in the UAE in: Cultural Life in Emirates, United Arab Emirates 2008, s. 25 2. Habib Ghuloom al-Attar, The Development of Theatrical Activity in the Gulf Region, United Arab Emirates 2009, s. 49-50,

RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy