125 Król Saul bierze od żołnierza swój miecz (miecz królewski) i rzuca się na jego ostrze. Miecz przebija ciało. Król pada martwy na ziemię. Żołnierz krzyczy i ze współczuciem roni łzy, widząc śmierć Króla Saula. Dobywa swój miecz, zwraca go ku sobie i przebija się jego ostrzem, ginąc razem z Królem… Chwila ciszy, po której ciemność nocy spowija pole bitwy. Z oddali słychać łoskot… Głos się przybliża… Na scenie pojawiają się Filistyni. Filistyni podchodzą, zbierając broń Izraelitów porozrzucaną po polu bitwy, pomiędzy ciałami zabitych. Jeden z Filistynów rozpoznaje ciała synów Króla Saula. FILISTYN: Oto synowie Króla Saula, martwi. DRUGI Z FILISTYNÓW: Oto Król Saul… martwy… TRZECI Z FILISTYNÓW: Odetnij mu głowę… Drugi Filistyn odcina głowę Królowi Saulowi. Podnosi ją na włóczni by widzieli ją Filistyni… Filistyni krzyczą. FILISTYNI: Zwyciężyliśmy… Zwyciężyliśmy!
RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy