Antologia dramatów

15 Bohater sztuki Za’faran, chłop uprawiający melony, pod wpływem nacisków ze strony żony przestaje sprzedawać towar w swojej wiosce i udaje się do miasta by tam korzystniej spieniężyć swoje zbiory. Jest to dla niego okazja do konfrontacji prostego życia jakie wiódł na wsi z trybem życia w mieście. Autor z jednej strony odwołuje się do biblijnego wpływu Ewy na Adama, która namówiła go do zjedzenia zakazanego owocu co ostatecznie doprowadziło do wygnania z raju, z drugiej zaś pokazuje ludzi stojących przed wyborem nowej drogi. Nie są przy tym pozbawieni obaw przed zmianami. Tylko dostosowanie się do nowych warunków umożliwia im zajęcie wyższego miejsca w hierarchii społecznej. Kut Abu Miftah (Płaszcz Abu Miftaha) napisana i wyreżyserowana przez Abd Allaha al-Mana’i to historia bohatera, który zajmuje się połowem pereł. Akcja cofa się w czasie do przeszłości, w której żyją jego przodkowie. Jest to okazją do wspomnień minionych czasów oraz pokazania przemian społecznych jakie następowały po odkryciu ropy naftowej. Dramaturg pragnie uchwycić fragment odchodzącej rzeczywistości i właśnie wkraczającej nowej. Widać tu wyraźnie dwie postawy względem przeszłości: postawa, która domaga się zmian w imię koniecznego postępu cywilizacyjnego i postawa

RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy