18 pienia to temat sztuki Bu Mahyus fi wartah (Bu Mahyus w kłopotach) napisana przez Jamala Salima i wyreżyserowana przez Muhammada Sayyida w 1992 roku. Temat podjęty w tej sztuce jest jednym z najważniejszych w krajach Zatoki, czyli poszukiwaniem możliwości leczenia za granicą. Wiąże się to z niechęcią obywateli do lokalnych lekarzy. Są oni przeświadczeni o niedoskonałości systemu leczenia w kraju i dlatego nie zaznają spokoju póki nie wyjadą za granicę. Zagraniczni lekarze wydają się im być skuteczniejsi i budzą ich zaufanie. Dramaturg stara się przekonać publiczność, czyli obywateli do odzyskania zaufania do lokalnych specjalistów. Narodowy Teatr w Dubaju (Masrah Dubayy al-Ahli) został złożony w 1981 roku (wcześniej funkcjonował pod nazwą Teatru Eksperymentalnego (al-Masrah at- -Tajribi). Do zespołu weszła liczna grupa młodych, dobrze wykształconych entuzjastów co znalazło odzwierciedlenie w wysokim poziomie ich twórczości. Wśród nich byli, m.in.: Jamal Yusuf Matar, Khalid Ahmad Jawwad, Khalid Jum’a, ‘Umar Ghubash, Naji al-Hay. Poza wystawianiem sztuk teatralnych, organizowaniem wykładów i spotkań literackich propagowano tam również przedstawienia dla dzieci. Akcja sztuki pt. Jamila (imię własne) napisana i wy-
RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy