24 instytucje teatralne za granicą. Było też odpowiedzialne za organizacje warsztatów teatralnych, konferencji, festiwali, konkursów i popularyzację teatru wśród młodzieży. Bez wątpienia teatr emiracki dzisiaj znacznie różni się od tego czym był w przeszłości. Oczywistym jest, że ruch ten osiągnął dojrzałość i w ilości i w jakości pisanych i przedstawianych dramatów. Kreatywność twórców emirackich sugeruje, że okres niemowlęcy tej niedawno narodzonej sztuki mają już za sobą. Do ciekawszych dramatów ostatniej dekady należą: Qabr al-wali (Grób dobroczyńcy) pióra Jamala Matara z 1998 roku. Podjęty temat wydaje się być ponadczasowy i przywołuje na myśl powieść Tahy Husayna Shajarat al-bu’s (Drzewo nieszczęścia) i opowiadania Mahmuda Taymura. Historia rozgrywa się w wiosce, w której od dawna nie padał deszcz. Za suszę obwinia się niemą bohaterkę dramatu (podobnie jak za wszystkie nieszczęścia spadające na rodzinę obwinia się brzydką żonę syna w powieści Shajarat al-bu’s). Przypadkowo do wsi przybywają dwaj mężczyźni pragnący się wzbogacić sprzedając wodę, którą wiozą na swoim ośle. Kiedy zwierzę zdycha zakopują go pod pobliskim drzewem. Wtedy nadchodzą mieszkańcy wioski i podczas powitania za-
RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy