27 lizuje w sztuce utraconą ojczyznę, która ciągle obecna jest w życiu bohatera. Pokój staje się jego więzieniem, w którym ulega zatraceniu jego indywidualność. Pisze artykuły, które sprzedaje początkującemu dziennikarzowi. Sztuka Habiba Ghuluma Wa madha ba’du? (I co potem) została nagrodzona w 2002.[1] Po przeczytaniu sztuki nasuwa się refleksja dotycząca mediów: telewizji czy Internetu, które odgrywają i będą odgrywać kluczową rolę w kształtowaniu się zachowań społeczeństwa arabskiego czy formowaniu światopoglądu. Autor uważa, podobnie jak wielu innych publicystów i dziennikarzy w Emiratach, że najlepszym sposobem na zwalczanie negatywnych wpływów wewnątrz państwa jest rozwój, modernizacja i swobodne działanie miejscowych mediów.[2] W twórczości dramaturgów sztuki teatralne przestają być bierną relacją ze zdarzeń ilustrujących tradycyjne życie społeczne, ale świadomie podejmują problematykę człowieka i jego miejsca we współczesnym świecie. Pogłębia się nie tylko zakres tematyczny dramatów, ale też zróżnicowanie ról społecznych i indywidualnych 1. Na podstawie wywiadu przeprowadzonego przez Barbarę Michalak-Pikulską z Habibem Ghulumem Al.-Attarem w Szardży 21 stycznia 2010, 2. Por. F. as-Sayegh, Arab Media must try to meet its social responsibility, Gulf News 23.07.2004,
RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy