Nimrod

Nimrod Sztuka teatralna w trzech aktach Dr. Sultan bin Muhammad Al-Qasimi

NIMROD Sztuka teatralna w trzech aktach

Al-Qasimi Publication, 2024 Dr. Sultan bin Muhammad Al-Qasimi NIMROD Sztuka teatralna w trzech aktach

NIMROD First published in 2008 in Arabic as “Al Namrud” by: Al-Qasimi Publications Author: Dr. Sultan Bin Muhammad Al-Qasimi (United Arab Emirates) Publisher: Al-Qasimi Publications, Sharjah, United Arab Emirates Edition: First Year of publication: 2024 ©All rights reserved Al-Qasimi publications. Sharjah, United Arab Emirates * Pzektad z języka arabskiego: Barbara Michalak-Pikulska * ISBN: 978-9948-738-80-0 Printing Permission: UAE Media Council No. MC 03-01-2342214, Date: 02-10-2024 Printing: AL Bony Press- Sharjah, UAE Age Classification: E The age group that matches the content of the books was classified according to the age classification issued by UAE Media Council * Al-Qasimi Publications, Al Tarfa, Sheikh Muhammad Bin Zayed Road PO Box 64009 Sharjah, United Arab Emirates. Tel: 0097165090000, Fax: 0097165520070 Email: info@aqp.ae

5 Spis treści Abraham i Nimrod 7 Akt pierwszy 11 Scena pierwsza 13 Scena druga 19 Akt drugi 23 Scena pierwsza 25 Scena druga 29 Scena trzecia 31 Akt trzeci 33 Scena pierwsza 35 Scena druga 39

7 Abraham i Nimrod Zapytano mnie o związek Abrahama z Nimrodem. Poniżej wyjaśniam to zagadnienie. Sięgając do starożytnej historii przedstawionej w Torze i Ewangelii odnajdujemy następujące informacje: Księga Rodzaju w dziesiątym rozdziale wspomina, że Noe miał dwóch synów Sama i Chama. Jednym z synów Chama był Kanaan, ojciec Nimroda, choć mówi się, że był nim Kusz, ale ten był w istocie bratem Nimroda. Ich wszystkich nazywa się Chamitami. Ta sama Księga Rodzaju wspomina w jedenastym rozdziale, że Abraham pochodzi od Sama i stąd należy do semitów, do których zgodnie z Torą należeli także:

1. Arfachsad syn Sema 2. Szaleh syn Arfachsada 3. Heber syn Szaleha 4. Peleg syn Hebera 5. Reu syn Pelega 6. Serug syn Reua 7. Nachor syn Seruga 8. Terach syn Nachora 9. Abraham syn Teracha Po drugie: w Księdze Jubileuszów (dzieło to zostało napisane w pierwszym wieku p.n.e. i należy do żydowskiej literatury religijnej) czytamy, że Nimrod był ojcem Azurad, żony Hebera syna Szaleh, która z kolei była matką Pelega. Abraham zatem pojawia się w Piśmie Świętym jako wnuk Nimroda w siódmym pokoleniu. Po trzecie: Księga Zwojów (rękopis tej pochodzącej z pierwszego wieku n. e. odnaleziono na Synaju) wspomina, że Nimrod żył w innym czasie niż Abraham.1 1. Księga Zwojów nie występuje w żadnym zbiorze ksiąg kanonicznych chrześcijańskich czy żydowskich. Najprawdopodobniej chodzi tu o utwór apokryficzny. (Uwaga od tłumacza). 8

9 Ze wspomnianych informacji wynika, że Nimrod żył w tym samym okresie co Szaleh ponieważ jego syn poślubił córkę Nimroda. Dlaczego więc wspomina się Abrahama razem z Nimrodem? W Hagadzie, która została zredagowana w trzecim wieku n.e. przez żydowskich rabinów znajdujemy informację, która pozbawiona jest odwołania do Starego Testamentu, że Abraham spotkał Nimroda. Historycy muzułmańscy zaś wspominają w swoich dziełach co następuje: 1. W dziele Al-Bidaja wa-an-nihaja (Początek i koniec) historyk Abu al-Fida’ Ismail Bin Umar Bin Kasir opierając się na przekazach koranicznych komentatorów wspomina, że Abraham był współczesny Nimrodowi. Odwołuje się także do wypowiedzi Qatady Walsadiego i Muhammada Bin Ishaqa na potwierdzenie powyższego stwierdzenia. 2. W Al-Kamil fi at-tarich (Kompletnej księdze historii) Izz ad-Din Abu al-Hasan Ali Bin Abu al-Karam asz-Szajbani znany jako Ibn al-Asir wspomina, że swoje informacje o tym, że

10 Nimrod żył w tym samym czasie co Abraham zaczerpnął od Zajda Bin Aslama. 3. Abu Dżafar Muhammad Bin Dżarir at-Tabari w swoim dziele zatytułowanym Tarich ar-rusul wa-al-muluk (Historia proroków i królów) także wzmiankuje o tym, że Abraham był współczesny Nimrodowi. 4. Podobną informację znajdziemy w Al-Achbar at-tiwal (Historii powszechnej) Abu Hanify Ahmada Bin Dawuda ad-Dinawariego. 5. Abu Bakr Abd Allah Bin Ajbak ad-Dawadari w swoim dziele również przekazuje tę samą informację.

11 Akt pierwszy

13 Scena pierwsza Narrator: Miejsce - Babilon. Czas - cztery tysiące lat temu. Widok: Po prawej stronie znajduje się góra na której widać Laur, po drugiej stronie w tylnej części znajdują się drzewa. Kilka osób siedzi z boku sceny. Z przeciwnej strony wchodzi osoba w pośpiechu, kieruje się w stronę lewej strony, krzycząc: Osoba 1: Bjuraseb, Król Ad-Dahak nadciąga. Król Ad-Dahak! Uciekajcie…uciekajcie ! Osoby stojące na scenie zastygają ze strachu w bezruchu.

14 Na scenie pojawia się Król Ad-Dahak, nadchodzi z tyłu sceny, przechodzi przez całą scenę dumnym krokiem… na ramionach ma naramienniki w kształcie głowy węża, zakryte peleryną, gdy widzi ludzi odkrywa je, wydaje głośny okrzyk w trakcie którego zadrżało Jego ciało i naramienniki, ludzie myślą, że to są dwa węże… Król otoczony swoją świtą schodzi ze sceny. Jedna z osób, które zastygły na scenie ze strachu, wychodzi na środek sceny i mówi ze zdziwieniem: Osoba 1: Czy widzieliście te dwa węże na jego ramionach, o Boże… o Boże, wyglądają przeraźliwie. Osoba 2:To kłamstwo. Chce tylko nastraszyć ludzi. Słabeuszy takich, jak ty. Osoba 3: Gdy zdobył kraj stał się zły i rozpustny. Osoba 4: Zawładnął całą ziemią, rządzi bezwzględnie i niesprawiedliwie, jest tyranem, umocnił swoją władzę zabijając innych. Na scenę wchodzi mężczyzna zwany Kabi, w ręku trzyma grubą laskę, podnosi ją do góry, na jej końcu

15 zwisa duży płat skóry, który służy mu do ochrony przed ogniem, gdyż jest kowalem. Ad-Dahak zabił mu dwóch synów… Kabi krzyczy: Kabi: Zabił moich synów.. Zabił moich synów… Zabił moich synów. Osoba 4: (zwraca się do Osoby 3): Słyszysz?! To Kabi kowal, on jest z Isfahanu, Ad-Dahak zabił mu dwóch synów…Krąży po świecie i nawołuje do buntu przeciwko Ad-Dahakowi. Osoba 4: (zwraca się do Kabiego): Kabi… Kabi chodź… Kabi nie zwraca uwagi na nią i kontynuuje swoje nawoływania, krąży po scenie i mówi: Kabi: Powstańcie przeciwko Ad-Dahakowi nim was zabije ! Osoba 4 (zwraca się do Kabiego): Kabi… Kabi: Powstańcie przeciwko Ad-Dahakowi nim was zabije ! Osoba 4: (zwraca się do Kabiego): Kabi…

16 Kabi: Powstańcie przeciwko Ad-Dahakowi nim was zabije ! Osoba 4 łapie Kabiego za ramiona i potrząsa nim, jakby chciała go obudzić i mówi : Osoba 4: Jeśli powstaniemy przeciw niemu, to kto będzie królem? Czy chciałbyś zostać królem? Kabi: Ja jestem zwykłym człowiekiem, nie mogę być królem. Osoba 4: Więc kto? Kabi: Królem zostanie jeden z synów króla. W tym momencie na scenę wchodzi z wielką powagą mężczyzna a za nim jego świta. Osoba 3: To syn króla, to Szaleh syn Arfachsada. Osoba 4: Podejdź Szalehu, synu króla, aby zostać królem Babilonu. Szaleh: Nie mam sił aby walczyć przeciwko Ad-Dahakowi, ale poślijmy po Nimroda bin Kanaana, on jest silny i może nam pomóc w walce przeciwko Ad-Dahakowi.

17 Wszyscy: Zgoda… Saleh: Więc do Nimroda. Wszyscy: Do Nimroda…Do Nimroda. Zaciemnienie sceny

18

19 Scena druga Oświetlenie sceny, na niej stoi kilku mężczyzn, którzy spoglądają w kierunku jednej strony sceny, jeden z nich krzyczy : Mężczyzna: Przybył… przybył… przybył Nimrod ! Na scenę wchodzi, kołyszącym chodem, potężny mężczyzna, dumny ze zwycięstwa a wraz z nim uzbrojeni po zęby żołnierze. Nimrod: Wziąłem do niewoli wszystkich z rodu Ad-Dahak, którzy byli w Babilonie, otrzymali tak dotkliwe baty aż umarli. Gdzie jest Ad-Dahak? Uciekł!!...Zniknął !! Ad-Dahak wychodź tu…, tchórzu! Na scenie pojawia się Ad-Dahak, ubrany tak jak w poprzedniej scenie.

20 Ad-Dahak: Ja tchórzem, Ty zabójco kobiet i dzieci? Ad-Dahak podchodzi z włócznią do Nimroda, ten batem, który trzyma w ręce wyrywa mu włócznię i bije go pejczem. Ad-Dahak pada na ziemię. Nimrod stawia swoją stopę na jego szyi i wydaje rozkaz swoim żołnierzom aby go związali. Nimrod: Żołnierze zwiążcie Go i postawcie przede mną. Żołnierze wiążą Ad-Dahaka i stawiają przed Nimrodem. Nimrod zrywa naramienniki z ramion Ad-Dahaka. Głowy węża okazały się dwoma końcami grubego sznura. Nimrod ze śmiechem, potrząsa trzymanymi w dłoniach końcówkami sznura, pokazuje rzekome głowy węża i mówi : Nimrod: Czy to są te dwa węże, którymi straszył ludzi ? Wprowadźcie go do jaskini. Nimrod wskazuje jaskinię, której dekoracja znajduje się po drugiej stronie sceny. Nimrod: Zawalcie wejście do jaskini, niech tam umrze.

21 Żołnierze wprowadzają Ad-Dahaka do jaskini i zawalają wejście do niej dużymi kamieniami. Nimrod (zwraca się do zgromadzonego tłumu): Teraz ja jestem królem! Zgromadzony Tłum (ze zdziwieniem): Co ?! Prosiliśmy cię tylko o pomoc! Nimrod: Ja jestem teraz waszym jedynym Bogiem !! Zgromadzony Tłum (ze zdziwieniem): Co ty mówisz ? Nimrod (zwraca się do swoich żołnierzy): Przyprowadźcie ich przede mnie pojedynczo… Żołnierze przyprowadzają przed Nimroda pojedynczo, wszystkie osoby. Osoba 1, przerażona klęka po turecku przed Nimrodem. Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Osoba 1:: YYY ! Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Osoba 1:: Nie wiem ?

22 Nimrod kopie i okłada Osobę 1, ta pada plecami na ziemię. Nimrod wbija jej w brzuch włócznię Ad-Dahaka, która leżała na ziemi, następnie stawia stopę na plecach Osoby 1 i depta po niej aż ten umiera. Następnie mówi: Nimrod: Powiedz Nimrod jest moim Bogiem… Dawajcie mi tu drugiego. Osoba 2 staje przed Nimrodem, a on pyta ją: Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Osoba 2: Nimrod Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Osoba 3: Nimrod. Głosy mieszają się: - Kto jest twoim Bogiem ? - Nimrod - Kto jest twoim Bogiem ? - Nimrod - Kto jest twoim Bogiem ? - Nimrod …Powtarzane aż do zasłonięcia kurtyny

23 Akt drugi

24

25 Scena pierwsza Nimrod wchodzi na scenę z laską, ministrami i swoją świtą. Nimrod: Wątpią w to, że jestem Bogiem. Mówią, że Bóg jest w niebie. Nie ma innego Boga oprócz mnie. Żeby im udowodnić, że nie ma innego Boga oprócz mnie wyhodowałem cztery orły i szkoliłem je za pomocą mięsa. Uwiązałem je do trumny a sam się w niej położyłem, na czubku laski wznosiłem wysoko mięso. Aby je zdobyć orły uniosły trumnę wysoko do góry… zobaczyłem pode mną ziemię a nade mną niebo i zacząłem szukać Boga o którym mówią. Ręka mi się zmęczyła od trzymania cały czas w górze laski z mięsem i mięso spadło w dół w kierunku ziemi a orły poleciały za mięsem aż dotarły do ziemi. Boga o którym mówią nie znalazłem.

26 Minister: Królu, jesteś władcą całej ziemi i nie ma potrzeby przejmowania się wszystkim co mówią ludzie. Jesteś naszym Bogiem i my wszyscy Ciebie czcimy. Wszystkie osoby z otoczenia Nimroda klękają przed Nimrodem a potem wracają na swoje miejsca. Nimrod: Ty ministrze zbudujesz dla mnie wysoką wieżę, abym stanął na jej szczycie i upewnił się, że nie ma innego Boga poza mną, ani w niebie ani na ziemi. Minister: Ty wielki Boże. Kraj nawiedziła susza, ludzie są głodni. Ty Panie masz jedzenie. Daj jedzenie tym, którzy w ciebie wierzą a nie dawaj tym, którzy nie uważają cię za Boga…ludzie teraz są zgromadzeni pod twoimi drzwiami. Nimrod: To dobry pomysł…wprowadzaj ich pojedynczo. Minister: Szambelanie wprowadzaj ludzi pojedynczo. Minister przedstawia Nimrodowi, każdą osobę i instruuje każdego co ma powiedzieć.

27 Minister (do pierwszej podchodzącej osoby): Jeżeli chcesz jeść to klęknij u stóp Nimroda, a gdy zapyta cię: kto jest twoim Bogiem? Powiedz: Nimrod jest moim Bogiem. Pierwsza osoba staje przed Nimrodem, klęka przed nim a następnie prostuje się. Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Pierwsza Osoba: Nimrod jest moim Bogiem. Nimrod: Dajcie mu jedzenie. Druga osoba, poinstruowana przez ministra staje przed Nimrodem, klęka przed nim a następnie prostuje się. Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Druga Osoba: Nimrod jest moim Bogiem. Nimrod: Dajcie mu jedzenie. Trzecia osoba, poinstruowana przez ministra staje przed Nimrodem, klęka przed nim a następnie prostuje się.

28 Nimrod: Kto jest twoim Bogiem ? Druga Osoba: Nimrod jest moim Bogiem. Nimrod: Dajcie mu jedzenie. W tym momencie w pośpiechu do Nimroda podchodzi skarbnik, klęka przed nim, następnie prostuje się i mówi: Skarbnik: Wielki Boże…tysiące ludzi gromadzi się przed pałacem…nie starczy dla wszystkich, skąd weźmiemy jedzenie dla Wojska ? Budowniczy: Wielki Boże… ja mam doświadczenie w budownictwie. Zbuduję wielką wieżę sięgającą nieba. Ludzie będą ją budować a za pracę dostaną jedzenie. W ten sposób zmaleje głód. Nimrod: To prawda, trafny pomysł. Zgadzam się. Zapewnimy ci pieniądze na budowę tejże wieży. Nazwiemy ją Wieżą Babel. Wszyscy powinni pomóc budowniczemu. Wszyscy Obecni: Jesteśmy ci posłuszni i pokorni Wielki Boże Zaciemnienie sceny

29 Scena druga Narrator: Przed wieżą Babel zgromadzony tłum czeka na przybycie Nimroda. Nimrod pojawia się, wita go budowniczy. Budowniczy: Witamy Cię serdecznie Wielki Boże. Budowa została zakończona najszy bciej, jak się dało…Użyłem wypalanych cegieł i smoły do ich mocowania…Pokażę ci Wielki Boże w jaki sposób. Budowniczy woła robotników, którzy mają przynieść kilka wypalonych cegieł i smołę. Budowniczy: Wy, robotnicy! Przynieście cegły i smołę Robotnicy przynoszą cegły i smołę i przymocowują jedną cegłę do drugiej za pomocą smoły.

Budowniczy bierze dwie zespolone ze sobą cegły, niesie je do Nimroda, próbuje przed nim je rozdzielić i mówi: Budowniczy: Wielki Boże nie ma żadnej siły, która mogłaby rozdzielić te dwie cegły. Budowniczy: Podejdź Wielki Boże i wejdź do wieży, wyjdź na samą górę, na sam szczyt wieży i sam zobacz co jest w niebie. Nimrod: Ludzie wznoszę się do samego nieba, żeby udowodnić wam, że nie ma tam innego Boga oprócz mnie. A jeżeli znajdę tam kogoś, kto twierdzi, że jest Bogiem to przyprowadzę go do was i zabiję na waszych oczach. Nimrod udaje się do wieży, zaczyna wiać silny wiatr, zaczynają się wstrząsy, cegły spadają, wznosi się gęsty kurz, słychać krzyki. Robotnicy i żołnierze przeszukują gruzy. Znajdują martwego Budowniczego pod gruzami cegieł. Dalej szukają Nimroda. Znaleźli go, pył pokrywał mu twarz, zaczęli go czyścić. Nimrod podnosi się i powoli, potykając się i powłócząc nogami z trudem schodzi ze sceny Zaciemnienie sceny

31 Scena trzecia Widok: Pałac Nimroda. Nimrod siedzi otoczony swoją świtą. Nimrod: Ani orły nie mogły unieść mnie do nieba, ani wieża Babel nie mogła mnie do niego doprowadzić. Ale ja będę zwalczał tego Boga na ziemi. Między ludźmi wywołam falę kpin z niego i będę go ośmieszał, będę jednoczył wszystkich ludzi wokół języka syryjskiego. Napiszę dla nich wszystkie legendy w tym języku…, aby ich zjednoczyć. W tym momencie wchodzi w pośpiechu Minister, krzycząc: Minister: Wielki Boże! Nieszczęście…

32 nieszczęście… nieszczęście… Nieszczęście nawiedziło kraj !! Nimrod: Co masz na myśli ?! Mów ? Minister: Państwo Babilon rozdarte zostało na części. Dotąd w kraju używany był jeden język, język syryjski. Teraz kraj ten posługuje się siedemdziesięcioma językami. Nimrod wstaje oburzony i staje na środku sceny. Nimrod: Co ty mówisz ?! To jak mamy do nich przemawiać ?! Nimrod chodzi po scenie klaskając, składając ręce, ruszając głową. Nimrod: Kto z kim będzie rozmawiał? Kto z kim będzie rozmawiał ? Kto z kim będzie rozmawiał ? Kto z kim będzie rozmawiał ? Stopniowe zasłonięcie kurtyny.

33 Akt trzeci

34

35 Scena pierwsza Widok: Pałac Nimroda. Na tronie siedzi zamyślony Nimrod. Wchodzi Minister. Minister: Wielki Boże…Kraj Babilon dzieli się na siedemdziesiąt dwie części…Każda część domaga się swoich praw…Król zniknie… Musisz coś zrobić. Nimrod: Co mam robić? Zabić …, zabijamy. Torturować …, torturujemy. Uwięzić…, uwięzimy. Wchodzi mężczyzna ubrany na biało…wygląda jak anioł, Nimrod go widzi i słyszy…, ale Minister ani go nie widzi ani go nie słyszy. Anioł: Bóg mówi do ciebie. Uwierz we mnie…a zachowasz swoją władzę i majątek.

36 Nimrod: A czy jest inny Bóg oprócz mnie ?! Minister: Co mówisz Boże ?! Nimrod: Nic…Nic… W tym miejscu Anioł znika i wchodzi Skarbnik. Skarbnik: Boże…Pieniądze kończą się, żołnierze domagają się żołdu i mówią, że jak go nie dostaną to nie będą walczyć. A jeśli nie będą walczyć… król zniknie. Nimrod: Co mogę zrobić ?! Wykorzystałem wszystkie możliwe metody, grabieże, rabunki, zabieranie ludziom pieniędzy… W tym miejscu wchodzi Anioł, podobnie jak poprzednio nie widzi go i nie słyszy również Skarbnik. Anioł: Bóg mówi do ciebie…Uwierz we mnie…A zachowasz swoją władzę i majątek. Nimrod: A czy jest inny Bóg oprócz mnie ?! Minister: Co mówisz Boże ?! Nimrod: Nic…Nic…

37 W tym miejscu wchodzi dowódca armii. Dowódca Armii: Boże, w kraju niespokojnie… Być może, Król zniknie, jeżeli nie podejmiesz decydujących kroków. Nimrod: Co mam robić ?! Radźcie Wszyscy się zastanawiają co robić. Wchodzi Anioł, podobnie, jak poprzednio dowódca armii nie widzi i nie słyszy Anioła. Anioł: Bóg mówi do ciebie…Uwierz we mnie…A zachowasz swoją władzę i majątek Nimrod: A czy jest inny Bóg oprócz mnie ?! Minister, Skarbnik i Dowódca są przerażeni. Nie wiedzą z kim rozmawia Nimrod. Anioł: Zbierz siły…Spotkamy się jutro o wschodzie słońca Anioł znika Nimrod (do siebie): Zbiorę swoje siły… i spotkamy się jutro o wschodzie słońca.

38 Nimrod (do Ministra, Skarbnika i Dowódcy armii): Zbieramy siły… Jutro spotkanie… O wschodzie słońca…Przygotujcie się na wojnę…Jutro…O wschodzie słońca. Minister, Skarbnik, Dowódca Armii (razem): Wojna…Z kim?! Nimrod zdezorientowany, bredzi. Nimrod: Nie wiem…Wojna jutro. Z kim ?! Nie wiem…Więc jutro wojna. Z kim ?! Nie wiem Zaciemnienie sceny

39 Scena druga Widok: Pałac Nimroda. Nimrod siedzi, dwaj żołnierze spoglądają przez balkon na oddziały armii zgromadzone przed pałacem. Żołnierz 1: Żołnierze w komplecie stoją szeregami ! Niektórzy obywatele ich oglądają. Żołnierz 2: Słońce już wzeszło a żadna wroga armia nie nadchodzi. Żołnierz 1: Coś zakrywa tarczę słońca. Żołnierz 2: To chmura. Żołnierz 1: Zbliża się z wielką szybkością. Żołnierz 2: To chmura komarów.

40 Żołnierz1 i 2 (do siebie): Komary pożerają żywcem żołnierzy, wypijają z nich krew…Żołnierze walczą. Nimrod spieszy na balkon. Nimrod: Dziwne…Co ja widzę…Komary zjadają moich żołnierzy a nie atakują ludzi…Co to jest ?! Moja armia zamieniła się w same szkielety ?! Chmura komarów wlatuje do komnaty Nimroda, jeden z żołnierzy chowa się za prawą kotarą a drugi za lewą kotarą. Nimrod ucieka za filar i zaczyna walić w niego głową. Grupa obywateli (A) wygląda przez szczelinę w prawej kurtynie, patrzą ale nic nie widzą. Próbują wejść do gabinetu. Za nogi wyciągają szkielet żołnierza 1, na środek sceny. Jeden z grupy krzyczy to szkielet Nimroda !! Grupa obywateli (B) wygląda przez szczelinę w lewej kurtynie, wchodzą. Za nogi wyciągają szkielet żołnierza 2, na środek sceny. Jeden z grupy krzyczy to szkielet Nimroda !! Podchodzi osoba. Niesie podarte ubranie żołnierza i mówi:

41 Osoba 1: Te ubrania należą do jednego ze szkieletów. To jeden z żołnierzy. Podchodzi inna osoba. Niesie podarte ubranie żołnierza i mówi: Osoba 2: Te ubrania należą do jednego ze szkieletów. To jeden z żołnierzy. Osoba z Grupy (A): Gdzie więc jest Nimrod ?! Osoby szukają Nimroda. Znajdują go bijącego głową w filar. Zaciągają go na przód sceny. Osoba z Grupy (B): Nie zjadły cię komary ?! Osoba z Grupy (A): Wiec jesteś Bogiem !!! Nimrod: Nie jestem Bogiem. Szkoda, że komary mnie nie zjadły. Jeden komar wlazł mi do nosa i dotarł do mojego mózgu. Bijcie mnie po głowie aż wyleci z niej ten komar. Bijcie mnie po głowie. Ooo moja głowa… Ooo mój mózg !! Osoby z grup (A i B), jeden po drugim, rękoma biją Nimroda po głowie. Potem biją butami.

42 Niektórzy biją Nimroda po szyi. Ale on wskazuje na głowę mówiąc: Nimrod: Tutaj…tutaj… Ból staje się lżejszy, gdy mnie bijecie po głowie. Jeden z nich spogląda na ludzi zgromadzonych przed pałacem i krzyczy: Osoba z Grupy (A): Kto chce się zemścić na Nimrodzie niech tu przyjdzie ! Nimrod (krzyczy): Bijcie mnie po głowie… Bijcie mnie po głowie. Przybywa coraz więcej ludzi, każda z nich trzyma buta w ręce i bije Nimroda po głowie. Kurtyna się zamyka w trakcie słów wypowiadanych przez Nimroda: Nimrod: Bijcie mnie po głowie…, bijcie mnie po głowie…,bijcie mnie po głowie… Zaciemnienie

www.alqasimipublications.com Dr. Sultana Bin Muhammada Al-Qasimi: ISBN 978-9948-738-80-0

Made with FlippingBook

RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy