siostra Abu Tāhira Al-Qarmatiego opusza scenę). Furdża: Trzeba go zabić! Trzeba go zabić! Trzeba go zabić! (podnosząc głowę) Trzeba go zabić! Trzeba go zabić! Abu Tahir al-Qarmati przytrzymuje głowę matki przy ziemi. Słychać pukanie do drzwi. Abu Tahir al-Qarmati otwiera.Wchodzi Abu al-Fadl Zakarija w towarzystwie Sanbara. Abu Tahir al-Qarmati oddaje mu pokłon. Mówi: Abu Tahir Al-Qarmati: O mój Boże! O mój Boże! (Jeszcze bardziej podnosi głos i udaje, że płacze). Furdża... moja matka, nie żyje! (Abu Al-Fadl Zakarija wyjmuje nóż z kieszeni i kieruje ostrze w stronę Furdży) Abu Al-Fadl Zakarija: Otwórzmy jej brzuch i napełnijmy go żarem! W tym momencie nogi Furdży zaczynają drżeć!!! Abu al-Fadl Zakarija zauważa to drżenie i nabiera podejrzeń. 51
RkJQdWJsaXNoZXIy OTg0NzAy